Vertrouwen op je intuïtie
Wantrouwen, angst, gevaar
Laatst was ik met Meia naar een lessenmiddag op een school in Rotterdam. We gingen met de trein, want als ze straks voor deze school kiest, moet ze straks met het OV. “Moet ik dan ook een mondkapje op?” vroeg ze met een mengeling van verontwaardiging en angst. “Nee, dat heeft niet, je bent nog geen 12”. Het feit dat hier al een gesprek over plaatsvindt kun je al je vraagtekens bij zetten. Mondkapjes? Voor kinderen? Wat suggereer je ermee? Het geeft de impliciete boodschap: ‘wees bang voor elkaar, er is gevaar, je hebt bescherming nodig van buitenaf’. Van buitenaf! Dus word je afhankelijk. In vaktermen spreek je van aangeleerde hulpeloosheid. Want blijkbaar kan je niet op je eigen wijsheid of eigen gevoel vertrouwen. Blijkbaar is het “nieuwe normaal” om per definitie de ander te wantrouwen en te vrezen en uit te gaan van gevaarlijke situaties. Blijkbaar is zelf nadenken ongewenst en is het beter om dit over te laten aan anderen.
Wie kent jou het best?
Lees nog even teug wat ik hier zeg. Blijkbaar vindt intussen de grote meerderheid dan een ander, één of andere politieke figuur die jij nog nooit in het echt hebt gezien of gesproken, dat diegene beter weet wat goed voor jou is dan jij zelf? Hoever zijn we eigenlijk van onszelf af gaan staan? In hoeverre durven we nog te vertrouwen op onze intuïtie, ons onderbuikgevoel? Wanneer nemen we die nog als wijze raadgever in de ethische kwesties? Want die zijn inmiddels aan de orde van de dag.
Aan de kant
Zo werd ik laatst aan de kant gesnauwd door een oudere vrouw, toen ik een trekkende beweging maakte om langs haar een winkel in te gaan. Ze snauwde dat ik geen 1,5 meter afstand hield. Of ik dat soms vergeten was! Ik schrok van de scherpte van de toon en de absurditeit van de inhoud van die woorden. Het is in nog geen twee jaar tijd gelukt om mensen bang voor elkaar te maken en tegen elkaar op te zetten. Blijkbaar was ik nu in haar ogen een bron van gevaar of ander kwaad. Ik heb niet gereageerd, behalve misschien door mijn verbaasde frons.
