Jezelf terugvinden

Als je in de put zit, dan wil je het liefst gewoon verdwijnen, of jezelf begraven in een stapel dekens en voorlopig niet thuis geven. Zo voelde ik me een tijdje terug. En elke dag was er één teveel. Mijn optimistische karakter won het gelukkig van mijn allesoverheersende tijdelijke pessimisme. Nadat ik mezelf een tijdje had omgewenteld in zelfmedelijden, besloot ik dat er verandering nodig was. Als ik ergens mee zat, dan moest ik kijken wat ik er aan kon doen.

Netflix en bier

Ik had op dat moment nogal moeite met het plezier in m’n werk vinden, de verbouwing duurde maar, wat me ook langzaam krankzinnig dreef, en ik troostte mezelf met Netflix, chips en bier, waardoor ik in no time ook nog eens een record brak qua gewicht. Ik had 1001 excuses om maar niet naar buiten te hoeven, maar kon ook werkelijk geen motivatie meer vinden om te gaan sporten in de kou, modder en regen. Terwijl ik heel goed wist dat het me uiteindelijk wel blij maakte.

Klaar met mezelf

Klaar met mezelf, met m’n somberheid en constante onrust in m’n lijf leek het me goed dat ik eens wat aandacht ging besteden aan zelfzorg. Gezonde manieren ontwikkelen om met stress om te gaan, weer motivatie ontwikkelen om te gaan sporten, beter eten en minder drinken. Meer aandacht hebben voor hoe het met me gaat, in plaats van alsmaar met anderen bezig zijn, en mezelf voorbij te rennen. Ik stelde mezelf de vragen wat ik nodig had om dit te kunnen gaan doorvoeren en kwam tot de conclusie dat het nu buiten sporten (donker, koud, regen, modder, gedoe) me gewoon even niet over die streep haalt, maar dat ik het sporten an sich wel zag zitten.

CrossFit

Jaren terug heb ik op Netflix docu’s gekeken over CrossFit en the CrossFit games, en was behoorlijk onder de indruk. De veelzijdigheid en de mogelijkheid om jezelf steeds uit te dagen spraken me toen al aan. Er zat toen niks in de buurt, en het was behoorlijk prijzig, dus liet ik het voor het was. Maar juist in mijn buiten-sport-motivatie-dip ben ik opnieuw gaan googelen, en kwam erachter dat er een box in de buurt zit. Omdat ik graag doorpak, heb ik direct een proefles geboekt.

Bijhouden van progressie

Een andere stok achter de deur die ik nodig heb, is het bijhouden van wat ik doe, als motivatie om te blijven doen wat ik doe, en te blijven reflecteren op hoe ik dat doe. Ik ben groot fan van de boeken van Daily Greatness, waar ik al jaren de Business Planner van gebruik, waarin ik dagelijks en wekelijks gestimuleerd wordt tot het plannen en evalueren van taken op gebied van mijn werk. Ik besloot in dat kader ook de Wellness Journal aan te schaffen (Amazon had gelukkig een leuke 2e hands prijs, want die krengen zijn duur!!), waarin ik zowel mijn voeding als mijn beweging maar ook andere zaken kan opschrijven. De planner laat je nadenken wat je precies wilt op gebied van welzijn, en waaróm dat nou belangrijk is. Vervolgens wordt je gevraagd hoe je dat dan gaat doen. Lekker concreet, daar hou ik van. Met dagelijkse vragen wordt je steeds herinnerd aan je doelen en gestimuleerd daarnaar te handelen.

Viel toch tegen…

Omdat het kopen van journals en dagboeken nogal een zwaktepunt is van mezelf, besloot ik er direct maar een WOD Log bij te kopen: voor als ik straks wat serieuzer met CrossFit bezig was, dan kon ik m’n prestaties daarin noteren (want ik had ergens gelezen dat dat wordt aangeraden, dus dan doe ik dat maar). Inmiddels had ik mijn proeflesje CrossFit gedaan. Natuurlijk een beginnersles, want je kunt daar niet zomaar mee starten. Er zit veel techniek bij, en die moet je eerst goed kunnen doen, voordat je verstandig met de ‘normale’ trainingen mee kan doen. Nou, ik heb het geweten. En de 2e, 3e en 4e keer trouwens ook. Ik dacht stiekem best fit en sterk te zijn, maar dit is zo’n andere manier van sporten, dat ik behoorlijk geconfronteerd werd met bepaalde onvermogens.

Motivatie terugkrijgen

Niet erg, het sterkte me alleen maar in mijn motivatie om er beter in te worden. De eerste keer dat ik die box inliep, dacht ik trouwens direct: ‘dit is niets voor mij ‘. Het voelt tenslotte ook bijna als vreemdgaan, omdat ik zo onwijs veel plezier heb ik NatuurlijkSportief, waar ik me ook totaal kan vinden in de visie. Nog steeds ligt mijn hart daar, maar eager als ik ben op sportief gebied, zoek ik nu meer uitdaging en probeer ik mezelf continu gemotiveerd te houden. CrossFit is in veel opzichten bijna het tegenovergestelde. Toch voelt het nu voor mij goed om het te combineren, zodat ik mezelf gemotiveerd houd, en straks met lekkerder weer dubbel zo hard kan knallen bij de NatuurlijkSportief trainingen buiten.

Skinny Fat

Wat daarnaast fijn is, is dat Steef ook graag CrossFit doet, en we dat dus (gedeeltelijk) samen kunnen doen. Er is maar weinig dat ik leuker vind dan iets samen doen en ergens een gedeelde passie in hebben, dus dat maakt het extra leuk. We hebben ook afgesproken dat we elkaar stimuleren en motiveren om gezond te leven en te eten, want beiden kunnen wel wat ‘mindfulness’ en leren doseren gebruiken. Beetje confronterend dat daarnaast bleek dat ik bij het meten van mijn vetpercentage uitkwam op een percentage dat valt binnen de categorie ‘overgewicht’ (voor de nieuwsgierigen: 33,9%). Ik ben normaal van postuur, maar dit vetpercentage zette me wel weer even met beide benen op de grond: dat zegt dus niks, een zogenaamde ‘skinny fat’. Natuurlijk wist ik stiekem wel dat ik me de laatste maanden een beetje had laten gaan, maar hier schrok ik toch van.

In beweging…

Het was het laatste zetje dat ik nodig had om (letterlijk) in beweging te komen. Mijn ongezonde gewoontes inruilen voor gezonde alternatieven en proberen om geraffineerde zooi te laten staan, net als de alcohol. Ik ben nu een paar weken verder, en op de goede weg, hoewel mijn vetpercentage nog niet is gedaald. Maar geduld is een schone zaak, en het openbaar zetten helpt om op de goede weg te blijven. Het moge duidelijk zijn: langzaam vind ik mijn motivatie weer terug. Nu nog een kapper en ik kan er weer even tegen. Ik houd jullie op de hoogte van de progressie.

Volg me en deel als je wilt