De eerste week als ondernemer

De eerste week als ondernemer

De overname van Praktijk Inzicht is een feit!

Op 1 januari 2018 was het zover: de datum waar ik al jaren daarvoor naartoe heb gewerkt. Ik ben ondernemer! En heb nu een heuse eigen praktijk voor kind&jeugd GGZ. Hoe cool is dat. Maar hoezeer het tromgeroffel ook aanzwol tot deze heuglijke dag, zo groot was ook de deceptie op diezelfde dag. Want ja, 1 januari is natuurlijk gewoon een vrije dag. En laat ik nou nog in mijn herstelperiode zitten en gewoon ook nog kerstvakantie hebben… Dus geen cliënten, roodgloeiende telefoon of avonden lang verslagen schrijven. Neejoh.

Regeldingen

In plaats daarvan was ik wel keihard bezig met het in orde maken van de laatste zaken. Ik had zo gehoopt dat alles echt rond was voor 2018, maar helaas kun je niet blind vertrouwen op stiptheid en vooral niet op snel werken als het om ambtenarenwerk gaat. Dus was ik die week nog bezig met het uitzoeken van verzekeringen, het eindeloos wachten op alle benodigdheden voor het (dacht ik) simpel openen van een zakelijke rekening en het definitief maken van de overnamecontracten. Oh en ik vergeet natuurlijk het doorvoeren van alle wijzigingen bij de gemeente. De grootste hobbel, waar ik nu 2 weken later, nog steeds geen zicht op heb. Frustrerend, zeker als er een keiharde 0 op je banksaldo staat en de kosten zich in de tussentijd geduldig steeds verder opstapelen.

Het leven van een starter

Ja, het leven van een starter gaat niet over rozen. Ik besloot me er bij neer te leggen. Ik kon hemel en aarde niet bewegen om andere mensen hun taken te laten uitvoeren. Dan ga ik maar leuke dingen doen en genieten van de laatste vrije dagen met de kinderen. Een leuk feestje met sportmaatjes het weekend voor ik écht begon voelde voor mij als een feestje om dit nieuwe tijdperk te vieren. En dat is goed gelukt. Blijkbaar stroomt er deze laatste weken nogal wat adrenaline door mijn aderen, want het nachtelijk wakker liggen (gelukkig zonder lekkages nu) is inmiddels eerder regel dan uitzondering. Ik keek er gewoon ook onwijs naar uit om eindelijk weer lekker te werken. Ja, echt!

Eindelijk, het begint nu echt!

En 8 januari was het dan zover. Het was een dag waarin ik gelukkig veel tijd had voor (nog meer) regelzaken. De voicemail had zich aardig gevuld met nieuwe aanmeldingen en andere vragen en ook de lopende cliënten werden wakker uit de sluimerstand van de vakantie. De dagen ervoor had ik me al zitten verheugen op de dag dat ik mijn collega’s weer zou zien, nu in de rol van werkgever. Nieuw en spannend. Ik kreeg van tevoren echter al zoveel steun en vertrouwen uitgesproken, dat ik ook wat leuks wilde terug doen. Dus shopte ik de afgelopen dagen allerlei cadeautjes bij elkaar tot een ‘hoe overleef ik mijn nieuwe werkgever’ pakket. Leuk om te doen, en nog leuker om te zien hoe enthousiast iedereen dit nieuwe avontuur met me wilde aangaan!

Frustraties

Helaas was ook in de tweede week van de vakantie lang niet alles rond. Ik wachtte nog altijd tot mijn bankzaken geregeld waren, en zat me te frustreren dat de gemeente maar niet opschoot met het wijzigen van de overname gegevens in hun systemen. Plus dat er nog zeer weinig duidelijk is over de betalingswijze van de gegeven zorg. In de praktijk leef ik nu op de pof en werk ik gratis. Een situatie die niet héél lang houdbaar is, dus inmiddels word ik lichtelijk nerveus.

De vrijheid van werktijden

Woensdags is nu mijn vrije dag. Ik heb mezelf de luxe gegeven om dan wél onze oppas aan huis te hebben ’s ochtends, zodat ik dan kan sporten (eindelijk!) en wat andere regelzaken kan doen. ’s Middags blijft vrij voor de kinderen. De donderdagmiddag had ik geen afspraken, en kon ik ineens de kinderen zelf uit school halen. Ik genoot met volle teugen van deze rijkdom van de vrijheid in het bepalen van je eigen werktijden. Al stond Steef een beetje te brommen dat ik niet moest vergeten te werken. Grappenmaker.

Het contract tekenen

Donderdag was sowieso een bijzondere dag, want op deze dag hebben we de overeenkomst officieel getekend. Het had wat voeten in de aarde, maar het is eindelijk zover, mijn lot is bezegeld! Dat voelt heel vrij! Van mijn nu ex-werkgever kreeg ik een bijzonder cadeau. Een beeld met de titel ‘een goed gevoel’. Wat onze wederzijdse gevoelens mooi symboliseert. Dit mooie kunstwerkje krijgt straks een goed plekje in mijn eigen praktijk.

Uitwerken in joggingbroek

Vrijdag ging ik alweer vroeg aan de bak, met weer een volle dag voor de boeg. In de avonden plande ik wat uitwerkwerkzaamheden. Heerlijk, ongestoord achter elkaar door kunnen werken aan een verslag of stapel behandelplannen. Gewoon in joggingbroek met Spotify op de achtergrond. Tot ik geen zin meer heb, want ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen over mijn uren. Heerlijk, kan ik wel aan wennen!

Goede voornemens

Er zijn deze week al flink wat nieuwe voornemens ingeslopen, die ik ten uitvoer heb gebracht. De belangrijkste en fijnste is toch wel een wandelingetje maken. Ja, geen wereldschokkend revolutionair idee, maar daarom niet minder effectief of gewaardeerd. Mijn werk blijft immers toch vooral zittend werk, waarbij wat beweging tussendoor sowieso een goed idee is. Maar het werkt ook om je hoofd helder te krijgen, dingen te overdenken of op nieuwe ideeën te komen. Of om gewoon eens je collega te kunnen spreken over het weekend en letterlijk pauze van je werk te nemen.

Niet inhoudelijk werk

In dezelfde week zijn er ook een heleboel andere zaken om de hoek komen kijken, die niet direct met de GGZ te maken hebben. Telefoontjes met de gemeente, met de accountant en uitzoeken welk boekhoudkundig programma gebruikt moet worden. Aanleveren van bergen papierwerk, om bijvoorbeeld de arbeidsovereenkomsten van mijn personeel te kunnen opstellen. De gemeenteambtenaar achter haar broek aan zitten zodat ik eindelijk eens geld krijg om dat fijne personeel ook te kunnen betalen straks. Een mobieltje van de zaak regelen. Een account regelen voor het declaratiesysteem voor de zorg. Privacywet uitzoeken. Agenda’s laten synchroniseren. Dat soort dingen.

Terugblik op de eerste week

Terugkijkend op mijn eerste week (nou vooruit, eerste twee weken), kan ik alleen maar heel trots, blij en enthousiast zijn. En wel een beetje moe. De spanningen tot aan het moment van tekenen lijken er nu ineens een beetje uit te komen. Maar het is ontzettend gaaf om dit te kunnen en mogen doen, om met zulke fijne collega’s samen te werken en om zo’n lieve teamgenoot naast je te hebben staan. Het voelt echt als samen doen. Ik kijk er naar uit om al mijn ideeën straks echt in de praktijk te kunnen brengen!

 

 

Volg me en deel als je wilt
Pin Share

2 gedachten over “De eerste week als ondernemer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *