De wachtkamer en keuken van de praktijk

Er is nog helemaal niks af in huis. In elke ruimte kun je dingen aanwijzen die nog gedaan moeten worden, niet helemaal werken of afgewerkt moeten worden. We werken niet met een planning en dat roept vaak vragen op bij mensen. Vragen als: `hoe lang ben je nog bezig´ of ´wanneer is de keuken klaar denk je?´ moet ik steevast met een schouderophalen of groot vraagteken beantwoorden. Geen idee. Aan de uitdrukking op hun gezicht te zien wordt ik meermaals voor gek verklaard, en dat is prima.

Teleurstelling voorkomen

Als wij een planning hadden gehad, dan was er waarschijnlijk keer op keer teleurstelling. Want dan zouden we steeds weer moeten constateren dat dingen veel langer duren dan gedacht, en frustratie geven, omdat alles in de soep loopt. Nee, dan liever gewoon maar doen, en kijken hoe het gaat. Hard werken doen we toch wel, en af moet het toch ook. Ik denk daarom liever in volgordes. En ook die wisselen zeer regelmatig, soms afhankelijk van het weer of seizoen, dan weer vanwege mijn veranderde wensen of door gevorderd inzicht.

Toekomstige wachtkamer in wording

Hoe dan ook, sommige stukjes zijn al een beetje af. De keuken in de praktijkruimte is daar een voorbeeld van. En hoe klein de stukjes dan ook zijn, ik kan er wel onwijs van genieten dat het dan mooi wordt. Zélfs als het nog niet af is. Het is fijn om steeds een klein stukje te hebben dat definitief is, wat verrijkt of iets toevoegt. Daarom vandaag een update van onze keuken in de toekomstige wachtkamer.

De kamer zoals die was, nadat we de interne verhuizing hadden gedaan.

Dit wordt de toekomstige wachtkamer van de praktijk. Links een keukenblok voor koffie en thee, rechts een bank.

Muurtje gemetseld en hersteld. Daarna gaat Steef met de metal studs aan de slag.

Isolatie, leidingwerk en elektra.

Daarna spaanplaten er tegenaan.

Gipsplaten er tegenaan.

Keukenblokje in elkaar zetten.

Keukenblokje alvast op hoogte plaatsen voor de toekomstige vloer, die ook wordt geëgaliseerd.

Keukenblokje staat op een soort vlondertje, waterpas.

Dubbele laag bovenkastjes, voor extra veel bergruimte.

 

We hadden veel snijverlies van de badkamertegels. Ik vond het zonde om al deze kilo´s tegels weg te doen, dus besloot ik ze te hergebruiken voor een mozaïekmuur als achterwand in de keuken.

Een hele leuke, maar wel tijdrovende klus.

Oh en ons pronkstuk: de quooker in de keuken!! Wat zijn we daar ontzettend blij mee!

De tegeltjes worden ook hier met een lichtgrijze voeg gevoegd.

Tadaaaa, de hele muur is af. Was een paar weken werk, maar dan heb je ook wat. Moet alleen nog even gepoetst en gevoegd worden.

En dan kan ook eindelijk de quooker worden geïnstalleerd, yes!

Er komt in ieder geval al water uit…

En hoera!! Ook kokend water! De sperziebonen zijn meteen 56x sneller klaar, op dat elektrische kookplaatje!