Elk jaar een kerstbal
Traditie: Kind kiest kerstbal
Tradities, wat zijn ze belangrijk en fijn. Het zijn vaak clichés, maar daarom niet minder leuk. Misschien denk je nu: ‘wij hebben helemaal geen tradities’, ‘dat is niks voor ons, we zijn niet zo zweverig’. Dat dacht ik eigenlijk ook over mezelf, maar stiekem ben ik er achter gekomen dat ook wij onze tradities hebben. Het zijn vaak de gewoontes, die uitgegroeid zijn tot een prettig moment, iets waar met plezier naar kan worden toegeleefd. Iets wat soms dagelijks, soms maar eens per jaar voorkomt.
Koffie drinken
Een van die tradities die ik had, toen ik nog geen tradities had, was koffie drinken met de kinderen. Koffie? Ja, zo noemden zij de opgeschuimde melk die ik voor hen maakte, als ik mijn koffie met melk dronk. Mét wat cacao of kaneel erop. Het was een standaard momentje, ’s ochtends op mijn vrije dagen. En voor ik er erg in had, zat ik de jaren daarna, tot aan de dag van vandaag met mijn kinderen naast me “koffie te drinken”: alle drie een beker warme melk met wat kaneel. Gezellig.
Goed idee
Nu ik bovenstaand stukje teruglees, druipt het natuurlijk van cliché, maarja, ik kan er ook niks anders van maken. Blijkbaar ben ik ook gewoon burgerlijk en saai. En ik jat trouwens ook graag goeie ideeën van anderen. Jaren terug hadden wij een stagiaire, een moeder van volwassen kinderen, die een leuke traditie vertelde: elk jaar liet zij haar kinderen een kerstbal uitzoeken voor de boom. Hierdoor werd de boom door de jaren heen een bonte verzameling van versieringen. Ik was direct verkocht toen ik dit hoorde: dit ga ik ook met mijn kinderen doen!
Kerstboom uitzoeken
Eigenlijk is het hele kerstboom uitzoeken en optuigen al een traditie op zich, eentje waar de kinderen momenteel ontzettend enthousiast over zijn. Nouja, Signe uitgezonderd, die is vooral ontzettend lyrisch over het met grof geweld leegtrekken van de boom, waardoor al verschillende ballen zijn gesneuveld. Dus zaten we half december met het hele gezin in de auto, om een boom uit te zoeken. Maar na 10 minuten rijden, bleek er drie man achterin te liggen pitten! Tot zover het romantische beeld van het samen uitzoeken van de boom: manlief ging een boom halen, terwijl ik met het snurkend grut in de auto bleef wachten.
Kerstballen uitzoeken
Na dit spannende avontuur was het tijd voor kerstballen jacht. Door de leegstand van tegenwoordig schieten er rond november ineens 10 kerstwinkels als paddenstoelen uit de grond, waardoor we dus voldoende keuze hadden. Meia en Fosse liepen vol bewondering in de winkels en keken hun ogen uit. Het was nog niet gemakkelijk uit al die glitters, kleuren en glimmers een keuze te maken. En zoals het mijn onbehouwen ventje betaamd , presteerde Fosse het om maar liefst twee ballen kapot te laten vallen in zijn zoektocht. Gênant! Gelukkig heb je altijd nog baas boven baas: wachtend in de rij, liet iemand een complete vaas op de grond kletteren.
Boom versieren
Het kostte wat tijd, maar uiteindelijk kozen mijn guppen trots hun eigenste kerst’bal’. Hoewel Signe er nog geen bal van begreep (om even de beeldspraak erin te houden), namen we voor haar ook een versierstuk mee. Eenmaal thuis was er amper een houden aan, zo enthousiast waren de kinderen om de kerstboom te versieren. Met wat overredingskracht hebben we afgesproken dat wij de lampjes en glazen ballen er in zouden hangen, en dat zij daarna hun nieuwe ballen en de plastic versiering erin mochten hangen. Misschien herkenbaar: de rechterkant (waar de doos met kerstballen stond) is tot op de vierkante centimeter volgehangen met ballen, op links is het enigszins kaal.
Kleurrijke kerst
Maar wat kan ik er van genieten: de dozen openmaken, om de kerstballen van voorgaande jaren tegen te komen die de kleintjes hebben gekozen: een kleine groene vis, een stoffen rode ster, een ijsje en een cupcake, en dit jaar een auto, doorzichtig hert en papegaai. Ooit, toen we nog samen waren en geen kinderen hadden, had ik twee kleuren voor in de boom. Nooit heb ik daarna iets anders gekocht, behalve de ballen van de kinderen dan. Gestaag groeit de verzameling uit tot een kleurrijk geheel. Steef moest er om lachen: het is tenslotte geen gezicht. Maar toch vind ik dít hoe een kerstboom hoort te zijn: een boom versieren, het is op deze manier een kerstboom van ons allemaal, en stiekem vind ik hem gewoon mooi van lelijkheid.
