Dakkapel, dakraam en sterrenhemel

Een uitgebreid fotoverslag dit keer, nadat de tweede aannemersklus is voltooid. En wat een verschil! Er zit een dakkapel van 3,5m en een raam van ruim 1m op de zolder, waardoor het ineens een stuk lichter, hoger en ruimer is geworden. Wel confronterend om (opnieuw) te zien hoe scheef het huis staat. Ach, het is ook de charme van zo’n oud pand, toch?

Niet kunnen slapen

De aannemers kwamen de week voor kerst. Op de laatste dag van het jaar lag ik wakker en rusteloos in bed, naar het plafond boven me te staren, dat bestaat uit kriskras slordig gemonteerde gipsplaten, afgewisseld met allerhande gaten en kieren. Niet echt romantisch, maar ik begin er bijna aan te wennen. Ik lag inmiddels al een paar uur naar de aanhoudende regen te luisteren toen de regen ineens gezelschap kreeg van een ander, harder geluid. Ik kon het niet plaatsen.

Gehorig

De muur tussen ons huis en de buren is door de sloopwerkzaamheden veranderd in een soort klankkast met versterker, dus ging ik er vanuit dat het de buurman was of een tikkende leiding. Het tikken nam steeds maar toe, tot het ineens vertraagde en stopte. Het leek ergens van schuin boven mijn hoofd te komen dacht ik. Ik luisterde nog even of ik iets hoorde, maar het ondefinieerbare geluid was gestopt, en ik draaide me maar weer om voor de zoveelste poging om in slaap te komen….

De bron

Maar net toen ik mijn ogen weer sloot, hoorde ik een zacht scheur geluid, direct gevolgd door het onmiskenbare geluid van een plons water dat op mijn dekbed stroomt. Het duurde even voor ik Steef bij zijn positieven kreeg en we de bron van de stroom water hadden ontdekt, bijna 3,5 meter boven ons hoofd. Intussen was mijn dekbed behoorlijk nat toen de emmer eindelijk pontificaal op mijn bed stond. Nou, slapen zat er nu dus al helemaal niet meer in.

Lekkage

Gewapend met zaklampen gingen we op zoek naar de bron van ellende: het bleek de dakkapel op zolder te zijn, waar de lekkage dus op het gemak door de vloerplaten, de nieuwe isolatie en de vloer op de eerste verdieping was gesijpeld, waar het water zich vervolgens doodleuk had verzameld op de zooi gipsplaten, voordat deze verzadigd raakten en uiteindelijk overstroomden. In mijn bed dus. Balen van deze tegenslag op de laatste dag van het jaar. Het was een wonder hoe goed mijn oliebollen uiteindelijk zijn gelukt op die twee uur slaap.

Veel foto’s

Genoeg gekletst! Ik neem jullie mee in een – uitgebreid – fotoverslag van afgelopen weken. Want hoeveel ik soms ook mopper omdat het allemaal zo traag gaat, van dit soort verslagen word ik dan zelf weer erg blij, omdat er zichtbaar resultaat wordt geboekt. Veel plezier!

Deze foto is van het plafond (die dus ontbreekt) bij de ‘keuken’. En laat dit nu toevallig de plek zijn waar daarna de lekkage was: door deze isolatie heen. ‘Gelukkig’ was dit stuk dus nog open.

Deze foto is ook op de eerste verdieping, waar links tegen de muur de keukenwand komt. Je ziet hier letterlijk de gaten in de muur zitten, waar het licht doorheen stroomt. We hopen binnenkort een aannemer te laten komen om deze gaten te dichten.

De plek waar de dakkapel komt, vóórdat het was opgeruimd. Klussen is ook héél vaak spullen in je handen hebben en verplaatsen. Kost veel tijd en veel sjouw werk.

Nog een foto vanuit het stuk van de zolder naar de overloop toe, voordat het werd opgeruimd.

En dan is het zover. De ochtend van de plaatsing van de dakkapel. Best een flink eind als je het raam zo in de hal ziet staan! Gelukkig paste het door het trapgat, anders hadden we voor een andere uitdaging gestaan.

Met 4 man sterk werd de dakkapel geplaatst. Binnen no time zit er een enorm gat in je dak, bizar!

In ‘het stadse’ is het vrij gebruikelijk dat je met je ramen en dakkapellen vrij dicht op je buren zit. We hebben hier geluk dat de buren een dichte dakkapel hebben, zodat er geen directe inkijk is.

Het frame voor het kozijn wordt geplaatst. Let even op hoe scheef het wegloopt. De dakkapel is uiteraard waterpas gemonteerd.

De bovenkant van de dakkapel zit er al op. Gaaf he, die originele draagbalk die nu mooi in het zicht komt!

En dan het glas plaatsen. Het raam links is al geplaatst.

En klaar! Een grote licht- en ruimteopbrengst. Erg blij mee! De afwerking doet Steef zelf. De lekkage was rechts in de punt onder het kozijn.

De muur tegenover de muur met de dakkapel, waar de volgende dag het dakraam wordt geplaatst.

Het dakraam dat geplaatst wordt.

En binnen 3 uurtjes zit ook het dakraam! De extra lichtopbrengst is meteen merkbaar.

En dan weer terug naar de prioriteit: de badkamer! Inmiddels houdt onze nooddouche (die ene, waar we al een glasplaats uit gekegeld hebben) er langzaam maar zeker ook steeds meer mee op. Het was al krap (buitenmaat 80×80, binnenmaat eerder 75×75 gok ik), maar nu weigert 1 van de 2 schuifdeurtjes stelselmatig om open of dicht te gaan. In de praktijk betekent dat jezelf in een doorgang van pakweg 30cm frommelen. Confronterend.

Snel een goeie douche hebben is mede om die reden dus geen overbodige luxe. Daar moet wel goeie ventilatie komen, want we hebben geen ramen in de badkamer. Dus nog een gat in het dak maken.

Uitmeten waar het gat moet komen, dakpannen weghalen en de held uithangen op het dak. Steef is van alle markten thuis.

En vervolgens heeft zijn vriendin natuurlijk een achterlijk idee wat hij natuurlijk mag gaan uitvoeren. Het is namelijk een beetje een kinderdroom van mij: een sterrenhemel. Ik plakte vroeger al mijn kamer vol met glow in the dark sterretjes en droomde van dakramen waardoor ik de sterren kon zien. Dus wat is er nou gaver dan een echte sterrenhemel boven de doucheruimte!? Dat steef er 600 gaatjes (ja, 600!) voor mocht boren, deze mocht verdelen over verschillende platen, en alle dikke en dunne glasvezeldraadjes hier doorheen mocht friemelen en vervolgens mocht monteren, ach, dat is bijzaak. Of pure liefde.

“Leuk idee, zo’n sterrenhemel” kreeg ik nog een paar avonden te horen.

Best een ingewikkelde klus. Je zou bijna de draad kwijtraken. Ik kan er in ieder geval geen touw aan vastknopen. Ok, nu stop ik met de slechte woordgrappen.

Hèhè, alle 600 glasvezel draadjes zijn door de platen heen en alle platen zijn bevestigd.

Steef houdt even een bouwlamp tegen de bundel draadjes aan, wat al een beetje effect geeft. Uiteraard worden de draadjes nog afgekort, maar dat doen we pas na het verven van het plafond. Die loopt tot in de nok tot 3,7m. Dus het is een hoooooge sterrenhemel.

 

En als afsluiter dan een heerlijk kitch filmpje van de sterrenhemel, hier met alle kleuren, maar ging mij vooral om de witte twinkelfunctie (die dan weer niet op het filmpje staat).