De eerste ervaringen in ons tussenhuis

We wonen nu een maandje in ons ’tussenhuis’. Een tussenstap op pad naar ons eindstation: een huis met praktijkruimte, om mijn droom te verwezenlijken. Het tijdelijk huren en met 5 man op 70m2 was daarom helaas een noodzakelijk kwaad. Nouja, dacht ik: dan maken we er gewoon het beste van. Een avontuur. Dus daarom vandaag een verslagje over de ervaringen tot nu toe.

Tijdelijk huren

Het was een stap die ik liever niet had gezet: tijdelijk huren. Omdat ik de onrust wel wat veel gevraagd vind voor het gezin. Maarja, sommige dingen heb je niet in de hand en ik besloot het over een andere boeg te gooien. Eens zien welke lessen we hier met zijn allen uit kunnen trekken. En welke positieve ervaringen we overhouden van ons tussenhuis. Want die zijn er! En sommige zaken had ik echt niet verwacht.

Kinderrijk en speeltuintjes

We zijn verhuisd met heerlijk weer, in het weekend van 8 april. Dat was al meteen genieten: balkondeuren open en in het zonnetje onze lunch eten. We kijken aan de voor- en achterzijde uit over groen. Het is, anders dan ik had gedacht, behoorlijk kinderrijk en overal zijn speeltuintjes. De kinderen kunnen een heel stuk de hort op zonder auto’s tegen te komen, ideaal!

Minder spullen, minder rommel

Toen alles in de flat stond en min of meer een plekje had gevonden, was de eerste hobbel al genomen: door de beperkte ruimte waren we gedwongen selectief te zijn in wat we meenamen. Er is daarom heel veel weggedaan. En eigenlijk voelde dat wel goed. Alles is verrassend overzichtelijk! Wat ik al jaren poogde, is hier eindelijk gelukt: alles heeft een vaste plek, want er is geen ruimte voor iets anders. Minder vloeroppervlak, betekent dus ook minder om schoon te maken. Ik kan nu in één ochtend het hele huis door. Dat lukte me eerder nooit!

Alles binnen handbereik

Door de beperkte ruimte is ook nog eens alles binnen handbereik. Een tijdje terug keek ik een documentaire over minimalisme. Hoewel wij nog teveel spullen hebben om over minimalisme te spreken, wordt wel iets anders duidelijk: je hebt in feite maar weinig ruimte nodig om effectief te zijn. Dat ik meer ruimte om me heen wil omdat ik me anders onrustig voel, is weer iets anders.

We doen het samen

Wat even slikken was, was dat we geen vaatwasser meer hebben. Maar ook dit biedt een les: de kinderen helpen ons mee met afdrogen en het wegzetten van de vaat. Ze gaan zuiniger om met het vies maken van het servies. Ze worden zich bewust dat dat directe consequenties heeft. Doordat alles zo dicht bij elkaar is, vinden ze het minder vervelend om even te helpen met het afruimen van de tafel bijvoorbeeld. Kortom, er wordt meer samengewerkt.

Midden in de natuur

Nog een ander voordeel is dat we vlakbij de natuur zitten. We zitten aan het water, en hebben al regelmatig gefietst en gewandeld in de groene omgeving hier. Iets waar we nu in dit seizoen extra van genieten. Bovendien zit mijn sportclub op struikelafstand en hoop ik, als mijn blessure weer wat hersteld is, hier in de natuur mijn eerste hardloopkilometers weer te gaan maken.

Fietsen naar het werk

Ook ons werk zit op steenworp afstand, waardoor we nu op de fiets naar het werk kunnen en bovendien wat later van huis kunnen omdat het zo dichtbij zit. Zeker met de zomermaanden voor de deur is het geen straf om lekker je kop in de wind te steken om je hoofd te legen na het werk.

Alleen naar de winkel

Nog een voordeel: de lokale supermarkt zit op loopafstand, zonder gevaarlijke straten over te hoeven. Meia vond het maar wat leuk dat ze voor het eerst helemaal zelf een boodschap mocht gaan doen. Wordt er direct gewerkt aan een stukje autonomiegevoel. En scheelt natuurlijk weer een extra handeling voor ons, ideaal!

Het avontuur

Zo beschreven zou je bijna denken dat we niet meer weg willen. Dat ligt natuurlijk iets genuanceerder. Maar het wonen in ons vorige huis en nu in dit huis, leert je wel wat je waardeert en wat je mist. Het maakt ons ideaalplaatje voor ons ‘echte’ huis straks nog scherper. En wakkert de kriebels en het enthousiasme voor de toekomst alleen maar verder aan. Wat een leuke avontuur, en wat voel ik me gezegend dat wij dit als gezin samen aan mogen gaan!