Op weg naar zelfstandig ondernemen

Eind 2015 was het dan eindelijk zover: mijn registratie was binnen!  Ik was ein-de-lijk klaar met dat jarenlange opleidingstraject. Hallelujah! Eindelijk weer tijd voor mijn gezin, sociale leven en mezelf. Wat een rijkdom. Maar ook eindelijk tijd om de plannen voor het ondernemerschap verder vorm te geven. Al vóór de start van het registratietraject had ik gesprekken met mijn collega, de praktijkhouder. Zij was op leeftijd en wilde op termijn gaan stoppen. Ik was jong en ambitieus en wilde op termijn mijn eigen praktijk. Het was daarom al in een heel vroeg stadium duidelijk wat we wilden: we gingen er naartoe werken dat ik de praktijk zou overnemen. Kind en jeugd in ieder geval, want daar ligt mijn hart.

Filosoferen over de toekomst

Met mijn papiertje op zak werd het tijd om eens serieus na te denken over het hoe en wat. Er volgde een spannend en langdurig traject, waarin heel veel nadenkwerk kwam kijken. Als eerste moest ik voor mijzelf bepalen wat ik graag wilde. Met vrienden en familie filosofeerde en brainstormde ik er op los. Hoe wilde ik het liefste mijn toekomst vormgeven, binnen de mogelijkheden die er zijn? Het werd me al snel duidelijk: mijn droom is een praktijk aan huis.

Verhuizen

Maar een praktijk aan huis, dat betekende verhuizen. En eigenlijk wilden we dat niet. Zoals je misschien al eerder hebt gelezen, hebben we uiteindelijk toch de stap genomen. De gok gewaagd. Een plons in het diepe, verlaten wat je kent en wat zo veilig en vertrouwd is, om in te ruilen voor het onbekende. Voor we uiteindelijk deze beslissing namen, zijn er heel wat maanden wikken en wegen aan vooraf gegaan. Toen we ons huis uiteindelijk te koop zette, hadden we ook geen haast. We woonden er immers nog prima.

 

Veel denk- en regelwerk

Maar vóór we überhaupt de stap maakten om volle bak te gaan voor mijn ultieme droom van een praktijk aan huis, hebben we nog heel veel andere zaken onder de loep genomen. Wanneer wilde ik zelfstandig ondernemen? Wat ging ik dan doen? Hoe ging ik mijn werkdagen vullen? Hoe moesten we dit regelen met het personeel dat op dat moment in dienst was? Met stagiaires? Hoe zorgde ik ervoor dat ik de verwijzers kon vasthouden, mijn doelgroep kon blijven bereiken, als ik me uiteindelijk ergens anders vestigde? Hoe ging ik het financieel redden? Waar moest ik in vredesnaam allemaal rekening mee houden op juridisch, financieel en ander gebied?

 

Goed voorbereiden

Ik kan mijn werk best goed, maar ik ben niet opgeleid tot accountant, boekhouder, pr-man, of manager. En toch worden al deze facetten wel ineens van me verwacht als ik straks onderneem. Omdat ik een bestaand bedrijf dat al ruim 25 jaar loopt overneem, is er geen sprake van “rustig opstarten”. Nee, het bedrijf gaat in dezelfde versnelling door, en ik moet me daaraan aanpassen. Een goede voorbereiding was dus essentieel.

 

Advies en informatie inwinnen

Gelukkig is er veel informatie beschikbaar, bij de KVK en verschillende bedrijven en websites die zich richten op het ondernemerschap, de vrijgevestigden in de zorg of specifiek op overnames van bedrijven. Maar als je niet bent ingewijd in deze wereld, blijft veel toch hocuspocus en abracadabra. Toen we zeer onverwachts ineens een tweede aanbod voor een overname van een praktijk kregen, werd het toch een beetje teveel van het goed voor ons. We besloten om hulp in te schakelen van een extern adviesbureau, om met ons mee te denken en ervoor te zorgen dat we niks over het hoofd zagen.

 

Ondernemingsplan

Dat was een nieuwe stap. Ineens voelde alles wel heel officieel, en kreeg het voor mijn gevoel meer handen en voeten. Intussen was ik ook al gestart met het schrijven van een ondernemingsplan. Dit is voor een bank vaak nodig om een financiering rond te krijgen. Maar ik begon ermee, om mezelf een zo gedegen mogelijke voorbereiding op later te geven.

 

Alles onder de loep

In een ondernemingsplan schrijf je je doelen, op de korte en lange termijn. Je maakt een analyse van je sterktes en zwaktes, je ontwikkelingsmogelijkheden. Je schat in of wat je wilt ook rendabel genoeg is. Ik maakte een inschatting van de concurrentie en waarin je jezelf eventueel kunt onderscheiden. Het zet je aan het denken over hoe je je doelgroep bereikt en wat je nodig hebt om je werk uit te kunnen voeren. Het dwingt je min of meer van je roze wolk te stappen en kritisch naar de haalbaarheid van je plannen te kijken. Als je je ondernemingsplan gebruikt om een financiering van een bank los te krijgen, moet je daarnaast ook een goed uitgedacht financieel plan kunnen neerleggen.

 

Niks vergeten

Ik heb veel gehad aan het schrijven van het plan en de kritische bevraging vanuit het adviesbureau. Het zet de zaken in een ander perspectief en biedt mogelijkheden waaraan je zelf nog niet hebt gedacht, omdat je daar de kennis van zaken niet van hebt. Bovendien geeft het een veilig gevoel dat mensen met je meedenken die de juiste kennis in huis hebben en ervoor zorgen dat je niks over het hoofd ziet.

 

Bijna zover…

Inmiddels zijn er behoorlijk wat gesprekken gevoerd. Ook wel lastige gesprekken, omdat je met een dubbelrol zit: je praat als vrienden of collega’s, maar tegelijkertijd maak je zakelijke afspraken en wil je alles wel ‘waterdicht’ hebben zodat je straks niet voor vervelende verrassingen komt te staan als het zover is. Dat kost energie en vraagt flexibiliteit en dwingt je soms tot compromissen. Intussen zijn we zo ver, dat er een handtekening van beiden kanten staat onder een concept overeenkomst. De volgende afspraak wordt er eentje om te proosten, op de officiële overname!