De praktijk van mediteren

Toen ik met de cursus begon heb ik eerst wat voorwaarden geschept: kussentje gekocht, plekje gecreëerd en nagedacht welk moment van de dag het meest praktisch is. dat bleek voor mij de avond, waarbij ik het liefst samen met Steef vlak voor het slapengaan mediteer, zodat ik relaxt m’n mandje in rol. Ik zorgde ook voor wierook en kaarsjes, om de volledige beleving na te bootsen. Helpt om in de sfeer te komen namelijk.

Lichaamsbewustzijn

De eerste paar keren moest ik ook mijn hele houding goed leren aannemen. Rechtop zitten bleek voor mij ook geen sinecure, en blijkbaar heb ik de onbewust neiging mijn schouders op te trekken en aan te spannen, zonder dat ik dat direct door heb. Dacht ik toch best wat lichaamsbesef te hebben, kan altijd beter. Ik hoorde recent iemand daar iets interessants over zeggen. Zij zei dat je lichaamshouding ook iets zegt over je kernovertuigingen. En dat als je anders gaat zitten dan je gewend bent, dat een directe oefening is om tegen die kernovertuiging in te gaan. Klinkt logisch eigenlijk he?

Sankara’s

Zoals jullie konden lezen in mijn verslag over de vipassana retraite, had ik volle bak pijn in mijn rug die dagen. Ik heb die dagen namelijk echt heel erg rechtop gezeten, omdat dit op de lange termijn echt wenselijk is voor je houding. Ik merkte toen dus van lieverlee ook dat ik mijn rechterschouder inderdaad te veel aanspan en kan laten zakken. De pijn in mijn rug kwam waarschijnlijk door ‘sankara’s’, dat vrij vertaald ongeveer neerkomt op vaste patronen, oude pijn of ongezonde neigingen. Doordat ik met mijn hele houding die 10 dagen totaal inging tegen mijn normale gang van zaken (wat veel meer onrustig, veel bewegen, krom zitten, hard sporten is), riep dit vanuit mijn lichaam blijkbaar ook weerstand op.

Weerstand tegen oude overtuigingen

Een rechte houding is ten slotte een houding van trots, zelfverzekerdheid, en hopelijk ook ontspanning. Mijn lichaam vocht misschien tegen deze nieuwe overtuigingen door pijn te creëren, omdat het niet overeenkomt met mijn eigen kernovertuigingen. De vipassana heeft al met al wel geholpen hier meer lichaamsbewustzijn in te creëren en ook minder benauwd adem te halen tijdens het mediteren.

Inzichten tijdens meditaties

Ik besloot sinds de start van de cursus ook aantekeningen te maken over mijn meditatiesessies, waarin ik opschreef welke soort gedachtes er opkwamen of welke sensaties of gewaarwordingen. Ik leerde tijdens de cursus namelijk dat dit iets zij over de thema’s die bewust of onbewust een rol spelen in je leven. Door hier meer zicht op te krijgen, krijg je er meer grip op en kan je er ook actief iets mee. de eerste paar keren had ik vooral veel gedachtes over de uitvoering zelf: ‘hoe moet ik het doen, doe ik het wel goed, ik kan dit niet, die wierook is to much, ik word er misselijk van, ik had niet moeten eten vooraf, ik zit veel te vol, ik word benauwd van mijn ademhaling, waarom krijg ik mijn ademhaling nou niet rustig, ik heb er geen tijd voor, ik moet zo weg, wat gaat de tijd traag, laat dit opschieten, mijn voet slaapt, etc.’.

Verdragen van ongemak

Hierin is de kunst dit alleen maar op te merken en te verdragen, zonder dat je er iets mee doet. Dus niet die voet verplaatsen als hij slaapt, en ook niet eerder stoppen als je een gevoel van haast hebt. Nee, mediteren is ook een commitment en discipline: je spreekt af dat je deze afgesproken tijd blijft zitten in diezelfde houding, en verder niets.

Volg me en deel als je wilt