Elephant in the room

Wat ik misschien nog wel het ergste vindt is de polarisatie, de tweedeling. Ik krijg meer en meer het gevoel dat er 2 kampen bestaan, waarbij de niet-gevaccineerde de impopulaire minderheid vertegenwoordigd. Ik begeef me nu op glad ijs, maar ik wil juist deze discussie opengooien, wat ik merk dat mensen, wederom uit angst, dit gesprek niet meer durven aan te gaan. Uit angst voor kritiek, afwijzing, belediging of ongemakkelijke situaties wordt de ‘elephant in the room’ liever onbesproken gelaten. Is dat het waard? Is sowieso deze tweedeling nodig? Is het nodig om een oordeel de iemand te hebben, over iemand die op basis van zijn eigen ar­gumenten en afwegingen iets besluit wel of niet te doen?

Wie wil jij zijn?

Wat mij betreft niet. Wat mij betreft zijn we in de af­gelopen 2 jaar héél ver afgedwaald van hoe we eens met elkaar omgingen en is ineens wat we eens zo belang­rijk vonden naar de achtergrond verdwenen. Met welke opbrengst? Tegen welke prijs?

QR-maatschappij

Er komen ontzettend rare en ongemakkelijke situaties van. Voorbeeld 1. Ik ben aan het wandelen met een vriendin in het bos. We drinken thee tijdens een pauzemoment, als er een ouder stel met een hondje langsloopt. De hond komt speels naar me toe, ik aai hem en klets vriendelijk over de hond met de man. De man geeft ons een compliment, dat we op deze manier onze vrije tijd besteden, nu we nergens heen kunnen en alles dicht is. Op dat moment is er een avondlockdown, en ik zeg tegen de man dat je in principe wel overdag ergens heen kunt, tenminste, als je een QR code hebt. Als je die niet hebt, dan kom je nergens binnen. “Maar daar hoor jij toch zeker niet bij?” reageert de man verbaasd. Blijkbaar voldoe ik niet aan het stereotiepe beeld van een ongevaccineerde, misschien omdat ik best vriendelijk ben, ik weet het niet. Dus ik vraag de man op mijn beurt: “waarom niet?”. Het ongemak groeit, de man zwaait wat onhandig naar ons en draait zich rap om en loopt verder. Wat gebeurt hier? Wat bedoelt deze man met ‘daar’, wat voor soort club of mens heeft hij in zijn hoofd gemaakt van mensen zonder QR-code? Er is sprake van aannames, oordelen en verwarring. De polarisatie leidt tot vooroordelen en dualisme: goed en slecht. De grijstinten zijn nog maar moeilijk te vinden.

Verwarring

Voorbeeld 2. Er staat een moeder bij het schoolplein te praten met een andere vader, ze hebben een gezellig gesprek over koetjes en kalfjes, tot het op corona als onderwerp komt. De vader laat zich uit over de huidige situatie en steekt niet onder stoelen of banken hoe hij denkt over ongevaccineerden die hun verantwoordelijkheid niet nemen in het oplossen van de crisis. De moeder onderbreekt hem op een gegeven moment door aan te geven: “u gaat er blijkbaar van uit dat ik gevaccineerd ben?”. De man valt even stil en raakt in verwarring. Hij stamelt een halve verontschuldiging en zoiets als “blijkbaar verschillen we daarin van mening”. Het is van zijn gezicht en houding af te lezen dat hij deze zaken niet met elkaar kan rijmen: de vrouw met wie hij stond te praten was vriendelijk en redelijk, ze hadden een geamuseerd gesprek. Dat paste blijkbaar niet in zijn beeld van ‘de ongevaccineerde’. Nog zo’n grijstint waarmee mensen geen rekening houden.

Volg me en deel als je wilt