Zindelijkheid ’s nachts
Droge luiers in de nachten
Het is een probleem wat er een beetje is ingeslopen. Blijkbaar een familietrek, want het schijnt dat het aan mijn kant van de familie vaak voorkomt: laat zindelijk worden ’s nachts. Inmiddels is Meia ruim 6 en Fosse ruim 4, maar nog geen enkel teken dat ze snel zindelijk worden ’s nachts.
Meia was binnen no time zindelijk overdag. Met 2,5 jaar besloot ze op de wc te plassen, en binnen een week was ze volledig zindelijk. Vrijwel nooit een ongelukje gehad. Fosse is een heel ander verhaal. Zijn koppigheid heeft de zindelijkheid behoorlijk op zich laten wachten, waardoor hij pas tegen zijn 4e jaar zindelijk werd. Maar ’s nachts is toch een heel ander verhaal.
Vast slapen
Al sinds kleins af aan drinkt Meia veel en vaak. Het was bij haar als baby en dreumes daarom eerder regel dan uitzondering dat ze was doorgelekt. Stapels luiers en nieuwe kledingsets gingen mee als we van huis gingen. Fosse drinkt veel minder, hij moet eerder aangespoord worden om genoeg te drinken. Dat verschil merk je in de nachten, helaas. Daar komt bij, dat onze guppen allemaal heel vast slapen, als ze eenmaal slapen. De eerste 4 jaren sliepen ze bijvoorbeeld dwars door al het vuurwerkgeweld heen met oud en nieuw. Als één van hen midden in de nacht ziek wordt, en we met zijn allen bedden aan het verschonen zijn, was aanzetten, een bad laten vullen, etc. slapen de andere kinderen er gewoon dwars doorheen. Je kan een jubal band naast ze laten optreden, ze merken het niet.
Doorlekken
In de eerste jaren nadat Meia overdag zindelijk werd, verwachte ik dat het ’s nachts vanzelf wel zou komen. Ik heb daarom geduldig afgewacht, elke ochtend braaf alle doorgelekte zooi in de was gedaan en bleef de nachtluiers kopen met de wekelijkse boodschappen. Maar omdat ze zóveel plaste, hebben we op een gegeven moment maar besloten dat we haar wakker zouden maken voor wij zelf naar bed gingen. Ik hoopte dat ze dan door gewenning uiteindelijk zélf wakker zou worden rond dat tijdstip om te gaan plassen. Niets blijkt minder waar.
Wakker maken
Tot op de dag van vandaag maken we haar wakker, tillen we haar slapend uit bed, zit ze als een zombie op de wc, doet een plas en slaapt weer verder. Alle kennis over zindelijkheidsontwikkeling ten spijt, bij mijn eigen kinderen lukt het nog niet. Ik wéét dat wakker maken vaak geen zin heeft, maar het scheelt aanzienlijk in het wasgoed. Ik wéét dat ze moeten leren hun eigen signalen te herkennen en hier wakker van te worden. Ik wéét dat dit vaak toch een stukje rijping is. Maar inmiddels krijgt ze de leeftijd dat ze steeds vaker uit logeren gaat, wordt ze ouder en is het niet heel cool meer met een luier te slapen. Ze baalt zelf best wel dat het nog steeds niet lukt.
Zelf wakker worden
’s Ochtends weet ze vaak niet eens meer dat ze er uit is gehaald om te plassen. Omdat ik weet dat het het beste werkt als ze wakker zijn, ben ik zo ook begonnen. En daar strandde het hele voornemen ook direct. Want ze werd gewoon niet wakker! En als ze dan eindelijk zelf uit bed was geklommen, bleef ze zwalkend met ogen dicht staan, en was er geen beweging in te krijgen. Kansloos. Dus hebben we eieren voor ons geld gekozen en brengen we haar maar naar de wc. Wat ze dan plast, scheelt alvast weer. En héél soms lukt het dan de rest van de nacht droog te blijven. Dan is ze supertrots!
Plaswekker
Binnenkort ga ik toch maar eens informeren naar een plaswekker. Ik heb zelf regelmatig cliëntjes gehad met soortgelijke problemen en soms ook geadviseerd tot een plaswekker. Het is vaak het enige dat werkt in deze gevallen. Omdat ze dan direct wakker worden bij de eerste plasdruppels. Op die manier wordt de associatie gelegd: plassen=wakker worden. Ik heb mijn hoop hierop gevestigd, anders zou ik het ook niet meer weten.
Droge luier
Voor Fosse heb ik nog wel meer hoop. Hij is pas later zindelijk geworden overdag, dus ik gun hem nog even de tijd om dat ’s nachts te worden. Hij plast sowieso minder en heeft al af en toe een droge luier. Maar ook hij wordt nog niet wakker als hij moet plassen. Als we hem wakker maken voor wij zelf naar bed gaan, verandert hij in een klein venijnig monster, dat begint te gillen en wild om zich heen trappelt. Van pure sacherijnigheid besluit hij dan, moe als hij is, gewoon dus niet op de wc te gaan. Ook een kansloze zaak voor ons dus.
Zindelijkheid
Wie weet is driemaal scheepsrecht en maakt Signe nog verschil. Ik was in ieder geval van de week al enorm verbaasd toen Signe met haar 1,5 jaar naast de wc haar broek naar beneden begon te trekken, terwijl ze ‘plas, plas’ zei. Ik kon het me haast niet voorstellen, maar toen ik haar vroeg: ‘moet je plassen? wil je op de wc?’ kwam er een zelfverzekerd ‘ja’ van haar kant. Vol verbazing hielp ik haar toen op de wc, waar ze geduldig bleef zitten. Hoewel er niks gebeurde, pakte ze na een tijdje een stukje wc papier en veegde haar billen af! Ik viel om van verbazing, wat een gek gezicht! Niet praten maar wél naar de wc gaan? Dit ritueel herhaalde zich nog een keer of 3 daarna. Reuze interessant vond ze het. Het geeft in ieder geval wat hoop voor de toekomst.
