Van gastouder naar nanny
Opvang aan huis
“We hebben een nanny. Na 4 jaar gastouder zijn we nu gelukkig met opvang aan huis. Dat klinkt decadent en dat is het ook best wel. Ik dacht tot nog niet zo lang geleden dat het ook absoluut niet voor ons was weggelegd. Dat het onbetaalbaar zou zijn. Want zeg nou zelf, bij een nanny denk je toch direct aan Gooische Vrouwen? Ik wel althans. Maar de werkelijkheid is gelukkig anders.”
Welke soort opvang kies je?
Toen we ons eerste kindje verwachtten kwam ook meteen de taak erbij om opvang te zoeken. Aangezien onze beide ouders nog werkzaam waren (en zijn), was opvang door opa’s en oma’s helaas niet voor ons weggelegd. Aan ons de taak om, nog voor ons kindje er überhaupt was, uit te zoeken wat voor soort opvang we wilden. En eigenlijk merkte ik al vrij snel: ik wil geen kinderopvang, ik wil gastouderopvang. Maar ook in de wereld van gastouders was het een behoorlijke zoektocht. Hoe weet je in vredesnaam waar je goed aan doet? Bij een kinderopvanglocatie weet je in ieder geval de plek en de mensen bij wie je kindje terecht komt. Bij een gastouder wordt je gekoppeld, dus weet je niet direct waar en bij wie je kind terecht komt.
Gastouderbureau
Als ik keuzes lastig vindt, stel ik ze uit. Helaas gaat dat bij een zwangerschap nou net niet zo makkelijk. En toen mijn buurvrouw zich had ingeschreven bij een gastouderbureau, besloot ik me voor het gemak bij hetzelfde bureau in te schrijven. Bij het eerste contact met de medewerksters, bleek ik deze persoon nog van een eerder werkverleden te kennen. Hiermee was direct het ijs gebroken, want zij kon mij en mijn wensen redelijk inschatten, dus stelde zij direct een gastouder voor. Ik kreeg haar nummer en belde voor een kennismakingsafspraak. En wat bleek? Deze gastouder was een oud-klasgenoot van mij en Stefan! Alsof het zo had moeten zijn.
Als je gastouder stopt…
Hierna volgde 4 jaar van opvang bij de gastouder thuis, waarover we zeer tevreden waren. Na 2 jaar opvang werd Fosse geboren, en hij werd net als Meia met liefde ontvangen door ons, maar ook door onze gastouder. Toen ik zwanger was van Signe voorzag ik daarom geen problemen, we waren immers tevreden over de opvang. Helaas besloot onze gastouder, met pijn in haar hart, te stoppen met het gastouderschap, om haar studie te kunnen afmaken. Dat was een dikke tegenvaller! Na vier jaar intensief contact moesten we ineens iets anders verzinnen voor ons grut.
Financieel aantrekkelijk
We bezochten de ene na de andere gastouder, maar geen enkele gastouder kon aan onze vorige tippen. Bij iedereen had ik wel wat aan te merken: te ver weg, geen vervoer, te druk, te klein huis, te steriel, te star… Ik raakte hoe langer hoe meer gefrustreerd in onze zoektocht. Totdat iemand van het gastouderbureau me vroeg of ik wel eens had nagedacht over opvang aan huis. Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan: grapje zeker!? Dat kan ik toch nooit betalen! Maar toen ze uitlegde dat opvang aan huis vanaf 3 kinderen zelfs financieel aantrekkelijker is, raakte ik toch geïnteresseerd. Ik besloot het uit te zoeken.
Nanny
Tot nu toe had ik gezocht op ‘gastouder’, maar zodra ik de zoekterm ‘nanny’ begon te gebruiken, bleek er een heel nieuw aanbod in opvangmogelijkheden te bestaan! Er ging een wereld voor me open. En wat nog leuker was: dit was inderdaad in de meeste gevallen voordeliger! Met hernieuwde energie stortte ik me in de zoektocht. Intussen was ik hoogzwanger en we hadden in totaal maar twee maanden om nieuwe opvang te vinden. In plaats van op bezoek gaan, kwamen de mensen nu bij ons thuis. Dat was gek, alsof ze op sollicitatiegesprek kwamen bij ons. Na een paar gesprekken kwam er (wederom) een oud-bekende uit Stefans jeugd: het leek kat in het bakkie. Opgelucht spraken we af wanneer ze kon beginnen en nam ik mezelf voor nu eindelijk van de laatste loodjes van de zwangerschap te genieten.
Tegenvallers
Helaas werd er een paar weken later roet in het eten gegooid. Ze was toch teruggekomen op haar beslissing vanwege privé redenen. Ik kon wel janken. Met nog een paar weken voor de kleine zou komen, moesten we weer van voren af aan beginnen. Opnieuw dook ik de papieren in en plande afspraken voor kennismaking. Gelukkig hadden we kort daarop een ontzettend leuke ontmoeting met een vrolijke en enthousiaste meid. We kregen weer hoop en toen het contract alleen nog maar ondertekend hoefde te worden, durfde ik te hopen dat het nu eindelijk geregeld was.
Nog steeds geen opvang
Niet lang daarna werd Signe geboren, na een heftige bevalling. Door omstandigheden (later meer hierover) moesten we daarna nog een week in het ziekenhuis blijven. Toen Steef in die week met de kinderen langskwam, bracht hij slecht nieuws: onze nanny had een vaste baan in het onderwijs aangeboden gekregen, die ze had aangenomen. Dat was een enorme tegenvaller. We hadden de mazzel dat het bijna zomervakantie was en we tot die tijd mijn verlof, Steef z’n vrije dagen en het gulle aanbod van oppassen door mijn schoonzus hadden. Maar er was wel haast bij om de opvang te regelen. Inmiddels was ik de hoop wel een beetje verloren. Zou het ons ooit nog lukken om een goede nanny te vinden?
Eind goed…
De laatste kandidaat voelde zich ook lullig naar ons toe, en had om die reden haar nichtje voorgesteld die misschien interesse had. We besloten het erop te gokken en haar uit te nodigen, maar durfden nergens meer op te hopen. Het gesprek verliep echter boven verwachting goed en er was duidelijk een klik. Het meisje was rustig maar zelfverzekerd, ze had ervaring in de kinderopvang en ook met oppassen bij bekenden. Ze toonde zich flexibel, lief naar de kinderen en hield rekening met onze wensen.
Van het een kwam het ander, en toen de contracten getekend waren, was het dan eindelijk definitief: we hadden een nanny! Eindelijk konden we opgelucht adem halen. Er viel een last van onze schouders. En wat was dit fijn, opvang aan huis! In het tweede deel ga ik dieper in op de voordelen van een nanny en onze ervaringen uit de praktijk.