Geen doorsnee binnenspeeltuin

Sinds een poosje is het Familieparadijs in Zwijndrecht geopend. Een vriendin tipte me hier over en nieuwsgierig als ik was, besloot ik eens een kijkje te nemen. Fosse is eens in de paar weken op maandag vrij, omdat hij teveel uren draait op school. Zo’n roostervrije maandag leek me een prima dag om eens de proef op de som te nemen met Fosse en Signe.

Dus stapten we op de fiets (hoera voor de mooie herfst!) en trapten onze weg naar de speelhal toe. Het is gelegen op een groot industrieterrein aan de rand van Zwijndrecht, met voldoende gratis parkeergelegenheid voor de deur. Voor fietsen zag ik echter (nog) niks staan, misschien komt er later nog een fietsenstalling.

Ander concept

De eerste indruk was dat het nog niet helemaal af was. Het oog als een soort kantoorgebouw als je binnenkomt, en ik vermoed dat er later nog energie wordt gestoken in de aankleding. De kassa is ook direct de keuken, waar je eten en drinken kunt bestellen. En natuurlijk entree moet betalen. Anders dan bij de regulieren binnenspeeltuinen, hanteert het Familieparadijs een concept waar je geld terug krijgt als je korter dan 2,5 uur blijft. Daar moet je zelf wel erg in hebben en daarom ook je bonnetje goed bewaren, want je wordt hier niet op gewezen door de medewerkers.

Kamers met speelgoed

Direct na de kassa loop je door een soort gang met kamers, waarin verschillend speelgoed is te vinden. En hier ging mijn hart wel sneller van kloppen, want dit is echt heel mooi materiaal: verschillende poppenhuizen, kastelen, piratenboten… Ik zag al meteen spullen die ik in mijn ‘droom spelkamer’ ook zo neer zou kunnen zetten. Het is materiaal dat uitnodigt tot fantasiespel, de rijkste en belangrijkste vorm van spelen in het opgroeien van kinderen. Dat het speelgoed in kamers is gezet maakt het wat knusser en overzichtelijker. Er staan tafels waar je aan kunt zitten, werken of eten. Maar hier heb ik wat dubbele gevoelens bij.

Kind speelt, ouder werkt…?

Enerzijds promoot het Familieparadijs hun mogelijkheden voor de volwassenen om te werken, hun laptop of smartphone aan het stopcontact te hangen en zo ongestoord hun gang te gaan terwijl de kinderen lekker spelen. Dat is een heerlijk idee en kan in sommige kamers best werken. Maar hier ligt ook direct een verbeterpunt voor deze speelplek, als je het mij vraagt.

Kwetsbaar speelgoed

Veel van het speelgoed is echt mooi, duur en kwetsbaar speelgoed. Bijvoorbeeld constructiemateriaal voor oudere kinderen (meccano) met schroefjes, moertjes en boutjes. Er ligt een prachtige doos op tafel, en hier liggen valkuilen op de loer. Want: het is onbeheerd, er is geen begeleiding vanuit de organisatie, geen voorbeelden (behalve het boekje), en het is vrees ik afwachten tot de spullen kapot gemaakt worden, kwijtraken of tot het gewoon één grote bende wordt waarbij alle materialen door elkaar zijn gegooid.

Leren spelen

Je kunt echt zien dat er nagedacht is over het soort speelgoed en de thema’s in de kamers, voor verschillende leeftijden. En daarin hebben ze een uniek concept, die volgens mij best succesvol kan worden. Maar, zoals ik ook helaas veel in de praktijk tegenkom: veel kinderen (en ook ouders) hebben nooit geleerd om te spélen. Het is niet vanzelfsprekend dat kinderen gaan spelen met het materiaal, daarbij respect hebben voor het materiaal, snappen wat ze er mee kunnen doen, en de materialen weer opruimen. En dan kan het gebeuren dat kinderen een beetje gaan grabbelen in het speelgoed, het was doelloos heen en weer schuiven, er eens een schop tegen geven, of gewoon alles omgooien, omdat ze niet weten wat ze kunnen doen.

Meespelen als ouders

Daar ligt een taak voor ouders, maar ook voor de organisatie. Het zou heel waardevol zijn als ouders en kinderen in deze setting echt samen gaan spelen. Spelen is essentieel voor de ontwikkeling van kinderen, en als kinderen goed kunnen spelen, is dit ontzettend preventief en helpend bij problemen. Maar als ouders het tegelijkertijd wordt aangeprezen om ‘lekker te werken, terwijl je kind speelt’, is het misschien voor sommige ouders niet vanzelfsprekend om met hun kinderen mee te doen. En dan heb je ook heel veel ouders die zelf nooit goed geleerd hebben om te spelen (met fantasie, en hun kind volgend in het spel), dus is het voor hen lastig om hun kind daarin te begeleiden.

Begeleidt spelen

Daar ligt dus een kans voor de organisatie. Op het moment dat ze iemand zien spelen, een voorbeeld zien maken, of zien hoe materiaal gebruikt kan worden, dan is het veel gemakkelijker om als kind erbij te komen zitten, aan tafel aan te sluiten en mee te doen. De medewerker kan aanmoedigen, suggesties geven, helpen als het niet lukt en tegelijkertijd letten op zorgvuldig gebruik van het materiaal. Want ik denk dat het geen kwaad kan als kinderen ook direct leren dat ze hun spullen netjes opruimen, of bijvoorbeeld de race-auto’s uitzetten om de batterijen te sparen als ze klaar zijn.

Thema’s en aankleding

Ik ben dus enthousiast over het concept, maar iets minder over de uitvoering. Maar ze zijn pas net begonnen, ik denk dat ze hierin nog veel kunnen aanpassen. De kamers zouden wat mij betreft ook nog verder aangekleed kunnen worden, wat gezelliger gemaakt worden. Bijvoorbeeld met zitzakken, vrolijke kleuren op de muren, en versieringen/accesoires die passen bij het thema.

Seksespecifiek speelgoed

Wat me trouwens opviel, was een strikte scheiding tussen ‘jongens’ en ‘meisjes’ speelgoed: de poppenhuizen waren allemaal roze en lila, en stonden in een andere kamer dan de piratenboten en ridderkastelen. Ook was er een ‘prinsesseskamer’, waarmee wordt gesuggereerd dat het materiaal op die kamer alleen voor meisjes bedoeld is. Voor mij mag deze scheiding achterwege blijven. Sekse-neutraal speelgoed, of gewoon het mengen van poppenhuizen met ridderkastelen lijkt me minder stigmatiserend voor de opgroeiende kinderen.

Speeltoestellen

In de grote ruimte waren de grote speeltoestellen, zoals trampolines, een luchtkussen, superleuke hobbeldieren, skelters en andere voertuigen, een voetbalkooi, een ballenkasteel met luchtpijpen en een compleet afsluitbare dreumes/peuterruimte. In de aparte kamers waren verder nog race-auto’s met een baan, houten garages, politie/brandweer, een keukentje en een kamer met constructiespeelgoed voor oudere kinderen.

Gericht op het hele gezin

Het Familieparadijs heeft daarnaast ook gezonde opties op de menukaart, wat ik een groot pluspunt vindt ten opzichte van de binnenspeeltuinen. Ze zijn echt aan het zoeken naar manieren om als gehele gezin gebruik te maken van hun mogelijkheden, en bieden daarom ook attracties/speelmateriaal aan voor oudere kinderen en volwassenen. En de mogelijkheid om bijvoorbeeld eigen eten mee te nemen of te laten bezorgen na 17.00u, daarmee scoor je wel punten bij veel gezinnen.

Verlengstuk van de huiskamer

Omdat het Familieparadijs ook een wisselend aanbod wil hebben in het speelgoed, zou je het kunnen zien als een soort verlengstuk van de huiskamer, of een speel-o-theek XL, waar je met mooi speelgoed aan de slag mag. Maar om dat materiaal écht tot zijn recht te laten komen, is meespelen en leren spelen onder begeleiding voor mijn gevoel wél een vereiste. Ik hoop van harte dat ze daarmee aan de slag gaan, dan kom ik zeker vaker terug!